lunes, 21 de abril de 2008

Hip -hop
Unha música que pouco a pouco abriuse camiño e que agora moitos siguen...qué sabemos do rap...?

1- ¿Qué é o rap ou o hip-hop?

Rap:
Es el elemento musical. vocal, principal de la cultura hip-hop.Consiste basicamente en recitar rimas, siguiendo un rito o una base musical.
Hip-hop:Es un movimiento popular (cultural) que surgió entre los años 60 y 70 en las comunidades hispanoamericanas y afroamericanas de barrios pobres newyorkinos.

2- ¿Qué é o breakbeat? ¿E o breakdancing?
Es una tecnica de creacion musical que se compone de un break, una porción de cancion escogida por sus características rítmicas expresivas. que se combinan formando un beat, que el dj repite de forma ritmica creando una instrumental.
Breakdancing:Es un estilo de baile urbano que forma parte del movimiento de la cultura hip hop.Es uno de los 4 elementos del hip hop; los otros son el MCING(rapping), el dj (turtablins) y el graffiti.

3- Busca información sobre Afrika Bambaata.

Esta catalogado como el pionero dentro del nacimiento del hip hop.Fue uno de los dj d la escena newyorkina de finales e los 70.
Nacido como Kevin Donovan en 1957.

4- ¿Qué é un rapper?

Persona que canta los poemas.

5- ¿A qué se chama turnablism?

Al dj

6- ¿Qué é o electro funk?


7- ¿E o scratch?

En música, se llama así una técnica utilizada por los DJs de hip-hop y música electrónica, que consiste en mover un disco de vinilo hacia adelante y hacia atrás sobre el plato del tocadiscos para crear un efecto parecido al de rayar el disco y que, bien utilizado, ayuda a construir ritmos y frases melódicas. Algunos instrumentos de música electrónica incorporan un mando giratorio circular para imitar este efecto.

8- ¿Qué é o gangsta-rap?

El Gangsta Rap es el sub-género de la música rap en el que las letras dan más importancia a las historias de gángsters y drogas. Es principalmente un subgénero temático, que se plasma en diferentes subestilos musicales de la música rap

9- Busca información sobre Public Enemy, Ice Cube e Los violadores del verso e SFDK.

_Public enemy_
Public Enemy lanzó su primer álbum en 1987, titulado "Yo! Bum Rush thw Show". Este album no obtuvo un enorme éxito, pero hizo que Public Enemy se hiciera conocido en diferentes lugares, siendo conocidos por canciones como "You're Gonna Get Yours", "Miuzi Weights a Ton", "Public Enemy No. 1", y la que da título al álbum "Yo! Bum Rush the Show". La mayoría de canciones eran rapeadas por Chuck D, quien poseía rapidez, aunque para muchas personas, su voz desafinaba. Terminator X hacia pequeñas apariciones de solo, ya que mas se encargaba del sampleo; y Flavor Flav participaba poquísimo, a excepción de Too Much Posee, la única canción que canta sólo.

Al año siguiente, sale a la venta su CD "It Takes a Nations of Millions to Hold us Back", el cuál poseía ciertas canciones mezcladas con grabaciones de un concierto (en Terminator X to the Edge of Panic, Rebel Without a Pause, etc...). Este álbum los hizo populares en todo el mundo. Recibió excelentes críticas, siendo considerado como el álbum inter-medio de la música, que deja atrás el pasado del rap con letras tontas, y entra al nuevo mundo de los sampleos y mezclas de rap con rock (por She Watch Shannel Zero!). Aparte, el éxito se debió al notable mejorío de la voz de Chuck D, la mayor participación de Flavor Flav, quién inclusive posee una canción sobre él (Cold Lampin' With Flavor), y la aparición en ciertas canciones del Professor Griff... Pero este personaje fue echado de la banda. Causó una polémica enorme al mencionar en una entrevista que "todo lo malo del mundo era por los judíos". Este comentario, que les causó millones de problemas de la banda, acabó con la sabia decisión de Chuck D de prescindir de la labor de Professor Griff.

Pero a pesar de todo, este CD les generó continuas giras, las cuáles pararon en 1990 por su 3er álbum de estudio "Fear of a Black Planet". Este album era muy extenso, con canciones unidas, y diferentes sampleos; aparte se innovó las largas cadenas de versos de Chuck D. El album fue muy aclamado, pero no tanto como su antecesor; y solamente se destacaron las canciones "Brother Gonna Work it Out", "911 is a Joke", "Welcome to the Terordome", "Burn Hollywood Burn", "Fear of a Black Planet", y "Fight the Power".

Las giras seguían y seguían, y tras 2 años de espera nuevamente, lanzaron su 4to álbum "Apocalypse 91... The Enemy Strikes Black". Este album poseia pocas canciones, pero que eran extensas (la mayoría estaban entre los 4 y 5 minutos). Fue muy aclamado, especialmente por el nuevo mejorío de voz de Chuck D, y la ya insoportable participación de Flavor Flav. De este álbum, la mayoría de canciones fueron populares, pero se destaca especialmente "Bring tha Noize", la cuál era una versión metalera interpretada por Public Enemy y Anthrax de "Bring the Noise", original de Public Enemy (álbum It Takes a Nation...).

Tras celebrar 10 años de historia, Public Enemy lanzó su álbum "Greatess Missess" en 199
2, donde se incluían más de 20 remixes de las canciones de los CD's anteriores, más la aparición de 6 nuevas canciones.
Luego, en 1994, Public Enemy lanzó uno de sus álbumes más raros, titulado "Muse Sick-N-Hour Mess Age". A pesar que más del 50% de personas consideran el "It Takes a Nation..." como el mejor álbum de la banda, éste nuevo álbum ocupó un enorme lugar entre los fans a pesar que no fue muy popular. Este nuevo CD incluía muchísimas novedades (tal vez por esa su popularidad entre fans). Chuck D mejoró increíblemente su voz, variando de un canto melódico (acompañando a Flavor en "What Kind of Power we Got?") a un rap veloz (en "Race Against Time"). Aparte, Flavor Flav participaba intensa y moderadamente, ya que en "Apocalypse 91..." ya hasta hartaba. Y la mayor sorpresa de todas fue la aparición de una batería en todas las canciones, la cuál daba un estilo más crudo a la banda... Pero a pesar de todas estas innovaciones, solamente se hizo popular "Give it Up".

Tras 4 años en cero, la banda lanzó en 1998 el soundtrack de la película "He Got Game". El álbum contenía 13 canciones que causaron un declive enorme de la banda, ya que pasaron desapercibidas porque los fans y los medios estaban esperando un álbum de verdad.
Y este deseo se cumplió. En 1999, publicaron otro de sus álbumes más raros, titulado "There's a Poison Goin On.....". Este álbum fue raro porque la banda se iba hacia un sonido ya tipo hip-hop, dejando de lado los extensos versos de rap y pasar hacia un sonido oscuro. La mayoría de canciones eran de ese tipo, y las única que tuvieron ligera acogida fueron "Do You Wanna Go Our Way?", "LSD", y "World Tour Sessions".
Tras pasar nuevamente desapercibidos, y perder la fama que tuvieron por casi 10 años, Terminator X se retiró de la banda, y en su reemplazo entró Dj Lord; y tras la ida de un gran compañero de la banda, regresó otro: el Professor Griff. Lanzaron en el 2002, en celebración de sus 20 años de vida artística, el álbum "Revolverlution". Este álbum, al igual que el "Greatess Misses" poseía más de 20 remixes de las canciones anteriores; aunque contó con pequeñas novedades. Aparte de los remixes, ciertas canciones eran audios en vivo; habían 2 intermedios, que eran mensajes de Chuck D y Flavor Flav; 7 canciones eran nuevas, y 2 de ellas eran interpretadas por otros artistas.

Tras 3 años de silencio, lanzaron en el 2005 el álbum "New Whirl Odor", el cuál proclamaron como 'el mejor de la historia', aunque fue un total fiasco. Las canciones en sí eran agradables, pero no convencieron a los fans como lo hizo el mítico "It Takes a Nation...".

Los medios ya consideraban a Public Enemy como una banda legendaria del rap. Los miembros del grupo se sentían halagados, pero sentían que esa califición era como practicamente decir que P.E. ya pasó; y en contra de esto, lanzaron, después de tiempo, un buen álbum que era largo, que tenían buenos raps, que poseía interesantes sampleos. Este álbum salió en el 2007, y fue titulado "How You Sell Soul to a Souless People Who Sold Their Soul".


_Ice Cube_

Ice Cube (nacido como O'Shea Jackson el 15 de junio de 1969 en Los Angeles, California) es un rapero y actor americano. Comenzó su carrera como miembro del polémico grupo de gangsta rap N.W.A., y posteriormente lanzaría su exitosa carrera en solitario en la música y en el cine. En los últimos años, su carrera como actor ha sido el centro de su vida, aunque no ha descuidado para nada el rap. Está considerado como uno de los iconos y figuras más influyentes en la industria del hip hop, particularmente por su rap intrépido y enfadado, y por tocar temas políticos y raciales en sus letras.

_Violadores del verso_

Violadores del Verso o Doble V (tuvieron problemas legales con este nombre por coincidir con el nombre de una marca de whisky y volvieron a la primera) son un grupo de rap de Zaragoza. Formado por Hate (también llamado Sho Hai) (Sergio Rodríguez, MC), Kase-O (Javier Ibarra, MC), Lírico (David Gilaberte, MC) y R de Rumba (Rubén Cuevas, DJ y productor). Su manager es José Ramón Alconchel
La primera referencia que existe de los 4 raperos colaborando juntos y autodenominándose Violadores del Verso, ocurre en la maqueta de Gangsta Squad [formado por Ivan Elton (MC) y Brutal (productor y DJ)] Es tan solo un aviso, aunque existen tanto en la segunda maqueta de Kase-O (nada en comparacion con Ivan Elton), como en la de Bufank [formado por Juez (productor), R de Rumba (productor y DJ) y Hate (o Sho Hai) (MC), ya colaboraciones de los que serían los componentes de Violadores del Verso.
En 1998 aparece su primer trabajo profesional, un EP de 6 cortes con el titulo de "Violadores del Verso". En este disco se dan las primeras y únicas producciones conocidas de Lirico. Tiene como colaborador a FranFuethefirst.
Ese mismo año aparece el Maxi: Violadores del Verso presentan a Kase-O en: Mierda". Este disco contiene cuatro canciones, dos cantadas y sus respectivas instrumentales. Incluye el polémico tema: "Mierda". Es este disco, aunque con el nombre de Violadores del Verso, solo participan Kase.O y R de Rumba, sin contar un par de palabras que dicen Hate y Lirico en los dos temas.
En 1999 aparece su primer LP como grupo, Genios, un disco que revolucionó el panorama nacional y les puso como grupo de referencia del rap español. Todavía hoy sigue siendo una referencia para muchos artistas y aficionados. Destaca la colaboración del norteamericano Jer The Damaja. El segundo tema del disco, "Máximo exponente" fue el sencillo y de él se realizó el primer videoclip del grupo.
En 2001 publicaron dos trabajos con el nombre de Doble V. Primero apareció el maxi single Atrás, con tres temas inéditos. Del tema que da título al disco se grabó el segundo videoclip del grupo. También en este año, pero bajo el nombre de Violadores del Verso nuevamente, mezclan su álbum debut y su maxi Mierda para crear un disco con una duración de un LP: "Violadores Del Verso + Kase.O Mierda"
Ese mismo año, apareció el LP Vicios y Virtudes, con el que se consagraron como uno de los grupos más importantes del rap en español. El sencillo del disco de nuevo tenía el mismo nombre del disco y dio lugar al tercer videoclip. Además, en este disco destacan los temas de La ciudad nunca duerme o Trae ese ron.
A mediados de 2002, de nuevo con el nombre de Violadores del Verso, publicaron un EP, titulado Tú eres alguien/Bombo Clap, que incluía dos temas nuevos: un remix de "La ciudad nunca duerme" y las canciones de un concierto realizado en la sala Aqualung de Madrid. El disco se incluía junto con el DVD de dicho concierto. De este modo, Violadores del Verso se convertía en el primer grupo de rap español en editar un video de uno de sus conciertos.
Cuatro años más tarde, en mayo de 2006, presentaron Vivir para contarlo/Haciendo lo nuestro, un maxisingle adelanto de su LP Vivir para contarlo. Este maxi tiene dos temas nuevos y el remix de uno de ellos, además de las instrumentales correspondientes. Cuenta con la colaboración de Fran Fuethefirst, miembro de Cloaka Company. Este maxi se situó como nº 1 en ventas durante varias semanas y el single más vendido del año 2006.



A MÚSICA FOLK EN GALICIA

1-Música popular

-La música popular es un conjunto de géneros y estilos musicales que, a diferencia de la música folclórica, no se identifican con naciones o etnias específicas. Por su sencillez y corta duración, no suelen requerir de conocimientos musicales muy elevados para ser interpretadas. Se comercializan a través de vías muy concretas y se difunden gracias a los medios de comunicación de masas.Este tipo de música circula principalmente en forma de impresos, grabaciones y emisiones y por ello es fácilmente reproducible. Al contrario de la música popular, la música folclórica suele difundirse de forma no comercial, es decir, por tradición oral, en tanto que la música clásica generalmente la interpretan músicos profesionales y está sometida a otros criterios de mercado tonto.La música popular europea surgió con la urbanización e industrialización del siglo XVIII y desarrolló características propias como respuesta a los gustos mayoritarios.

2- ¿Qué grupos de música folk galega coñeces?

Berrogüeto, Fuxan os ventos, Fía na roca, Luar na lubre,A Roda, Os Cempés...

4- ¿Qué é unha zanfona?

Una zanfona (también llamada cinfonía, zanfonía y viola de rueda, en Galicia: zanfoña o zampoña, en Zamora: gaita zamorana y gaita de pobre, en Asturias: Gaita de Rabil y Zanfonía, en el País Vasco: Zarrabete, en Cataluña: Viola de roda, en Palencia: Rabil de manubrio), es un instrumento musical perteneciente a la familia de los cordófonos frotados.

La zanfona se asemeja a un violín mecánico en el que varias cuerdas vibran por la fricción de una rueda en-resinada (situada en la caja de resonancia del instrumento) que gira gracias a un manubrio.
Las notas cambian al presionar las teclas de un teclado dotado de unas espadillas que acortan la cuerda melódica. La zanfona común tiene dos o tres cuerdas melódicas o cantantes, de las que se obtienen varias notas (alrededor de dos octavas de un piano), y dos o tres bordones a los lados, que emiten una sola nota (generalmente más grave). Esta nota sostenida independiente de la melodía es la que le ha valido el sobrenombre de gaita zamorana o de pobre, debido a la nota sostenida o bordón de la gaita. Las zanfonas actuales pueden llegar a tener 23 cuerdas, agrupadas en cuatro categorías: melódicas, bordones, rítmicas (o trompetas) y simpáticas (que vibran sin necesidad de tañirlas porque entran en resonancia).

5-E unha requinta?

A requinta é un tipo de frauta traveseira típica de Galicia, máis especificamente das Terras do Ulla. Naceu como instrumento de acompañamento de formacións típicas de música tradicional con gaita, bombo e tamboril. A súa construción é artesanal, e a madeira empregada adoita se-lo buxo, aínda que non é infrecuente atopar requintas doutras madeiras nobres, como o granadillo, ou doutras moito máis cativas como a hedra. Está composta de cinco pezas aneladas en alpaca, latón, ou ás veces en prata. A primeira peza leva a embocadura e a rosca de afinación, e a derradeira adoita levar unha chave que aumenta o cromatismo do instrumento, e resulta fundamental para afina-las notas na terceira oitava.
A principal afinación das requintas é o fa#, para poder servir de acompañamento ás gaitas afinadas en si natural, aínda que tamén se poden atopar requintas afinadas en sol, para acompañar gaitas afinadas en do natural. O xeito máis común de tocar é unha oitava por riba da gaita, e cando coinciden dúas requintas, facendo unha mesma melodía en terceiras paralelas. A súa dixitación ven condicionada polo feito de que hai que tocar nunha escala de Si natural nun instrumento orixinariamente afinado en Fa e retocado para levalo ao Fa#. Así, a dixitación está pragada de tranquillas, posturas entrecruzadas dos dedos que se empregan para obter as notas desexadas.
Os recursos de ornamentación de que fan uso os requinteiros son moi diversos, e están limitados pola súa imaxinación e pola súa capacidade técnica. Adoitan utilizar trinos longos sobre notas cadenciais, fraseos picados e contranpuntísticos. O feito de que se atopasen pezas compostas para dúos e tríos de requintas sen gaita é unha proba de que este instrumento non foi nunca menosprezado en favor da gaita, en contra do que se puidese pensar. De feito hai evidencias de grupos compostos exclusivamente por requinteiros.

6- ¿E unha palleta?

Unha palleta é unha lámina ou láminas situadas na embocadura de certos instrumentos de vento, cuxa vibración permite a emisión do son a través do aire producido polo intérprete.
As palletas están fabricadas con cana, madeira ou metal e existen modalidades que varían segundo o tipo de instrumento.
A denominada palleta batente ou palleta sinxela produce o son a través do roce co propio instrumento e consta dunha soa lámina.
Instrumentos de palleta sinxela son o clarinete e o saxofón.
Tamén existe a chamada palleta dobre, na que o son se produce a través do choque entre dúas láminas unidas.
Instrumentos con palleta dobre son o oboe, o fagot e a gaita.
Por último, tamén existe a chamada palleta libre, que vibra co paso do aire por unha abertura, que queda bloqueada poa propia lámina cando non existe columna de aire.
Instrumentos con palleta libre son o acordeón e o armonio.


7- ¿Qué quere decir un gaiteiro cando di “hai que mollar a palleta”?

Se refiere a la necesidad que siente el gaiteiro de saciar su sed,motivada por el esfuerzo de soplar para hacer sonar la gaita; tiene conexión con una necesidad semejante de que el elemento de la gaita llamado "palleta", debe mantenerse húmedo para su mejor conservación

8- Busca información sobre Berrogüeto, Luar na lubre, Milladoiro, Fuxan os ventos, Os Cempés e A Roda.

- A Roda:

A Roda naceu dun grupo de amigos que se xuntaban a cantar arredor dunha mesa redonda na taberna, de o nome.


-Milladoiro:

Tres levaban recorrendo Galicia nas romerías, nas festas, nos teatros... sempre en contacto cos vellos gaiteiros herdeiros directos da tradición: Os Campaneiros, os irmáns Garceiras, os Areeiras, os Rosales e un longo etcétera foron colegas, mestres e compañeiros. Son Xosé V. Ferreirós, Nando Casal e Ramón García Rei que formaban “Faíscas do Xiabre”, grupo de música tradicional nacido á beira do Ulla, en Catoira, quen deixaron un fermoso disco que deron en titular “In Memoriam”.
Doutra banda estaban dous músicos que anos antes colleran a teima das sonoridades e instrumentos medievais. Naquela época a zanfona, a cítola, a ocarina, o freixolé converteron os seus pasos nunha especie de pelegrinaxe por Galicia adiante buscando quen as tiña, quen as facía, onde se podían atopar. Eran tempos non abondosos e a inquedanza era testemuña dunha realidade precaria, pero aínda así apostaron por emprender o camiño. Son Rodrigo Romaní e Antón Seoane. Froito do seu traballo naceu o disco “Milladoiro”, Premio da Crítica no ano 78.
Coñeceron a quen nese tempo botaba a andar o cerne do futuro Grupo de Cámara da Universidade de Compostela. Fondos musicais de catedrais, arquivos de música antiga eran o seu afán, e así pasaron de cinco a seis coa chegada de xosé A. Méndez. Tan só faltaba atopar violinista, tarefa cáseque imposible na Galicia de entón, mais a emigración foi xenerosa e devol-veu ó país a quen marchara no seu día: Laura Quintillán, violinista de Milladoiro nos anos 79 e 80. Posteriormente substituida por Michel Canada.
Actualmente o posto de violinista na formación ven sendo ocupado por Harry.C
No ano 2000, prodúcese o relevo no grupo de Rodrigo Romaní coas incorporacións do harpista e ocarinista Roi Casal e máis a do guitarrista Manú Conde.

-Berrogüeto:

Berrogüeto é un grupo folk moderno, formado na década dos 90. Algúns dos compoñentes de Berrogüeto formaron parte anteriormente do grupo Matto Congrio, xunto a outros artistas como Carlos Núñez. No ano 2002 foron nominados aos premios musicais Grammy Latino 2002 na categoría de "Mellor álbum folk".

Membros do grupo:

-Anxo Pintos (gaitas, zanfona, frauta, saxo soprano e piano)
-Xabier Díaz (voz)
-Guillermo Fernández (guitarras e baixo)
-Quico Comesaña (bouzouki, mandolina, harpa céltica, cítolas e banjo)
-Quim Farinha (violíns)
-Santiago Cribeiro (acordeón e teclados)
-Isaac Palacín (bateria e percusións)
En xaneiro de 2008 fíxose público o abandono da banda da anterior vocalista, Guadi Galego, que foi substituída por Xabier Díaz.

Discografía:

-Navicularia (1996)
-Viaxe por Urticaria (1999)
-Hepta (2001)
-10.0 (2006

Premios:

-Navicularia (1996):
-Premio da asociación da Crítica Alemana do Disco en 1997, compartido con Ry Cooder, mellor disco de world music
-Premio ‘Eiserner Eversteiner’ en 1998, mellor grupo folk europeo
-Premio Ideal en 1997, ó grupo revelación
-Viaxe por Urticaria (1999)
-“Premio Luar”, ó mellor álbum folk do ano
-Premio “AGAPI”, pola banda sonora da película “La Rosa de Piedra”(Manuel Palacios, 1999)
-Hepta (2001)
-“Premio da Asociación da Crítica Alemana do Disco” no 2001 (mellor disco de world music)
-“Premio Opinión” 2001 (mellor disco folk)
-finalistas dos “Premios de la Música” da “Academia de las Artes y la Ciencias de la Musica” do 2001(mellor álbum en Galego)
-finalistas dos Grammy Latinos 2002 (mellor disco folk)
-10.0 (2006)
-“Premio da Asociación da Crítica Alemana do disco” (2006)
-“Premio Opinión” (2006)
-Candidatura nos “Premios De La Música” da “Academia de las Artes y las Ciencias de la Musica” do 2006.

-Fuxan os Ventos:
A comienzos de los años setenta, un grupo mixto de doce jóvenes asentados en Lugo forman el grupo de tendencia folk Fuxan os Ventos, que constituiría una de las formaciones imprescindibles para entender la utilización del idioma propio en la canción gallega. Tras los comienzos en los escasos círculos de difusión de la música popular de aquellos años, Fuxan os Ventos consiguen pronto una excelente profesionalidad, avalada por las voces de sus componentes, unos adecuados arreglos musicales y la inclusión de textos de poetas gallegos, además de composiciones de sus miembros. En 1976 aparecía su primer disco con el mismo nombre del grupo. En la contraportada, sus integrantes definían su labor: “Cuando la canción es una necesidad vital, una expresión más del hecho de vivir cotidiano, cuando la canción significa compartir lágrimas, alegrías, trabajo, lucha…Cuando una comunidad siente todo esto, estamos delante de un producto cultural de un pueblo. Otra forma de canción es una canción muerta, adormecida y alienante”. El disco incluye 13 piezas, de las cuales la mayoría recogen textos de poetas gallegos (Celso Emilio Ferreiro y Ramón Cabanillas, entre otros), además de composición populares y de Fuxan os Ventos. Con este material, el disco se convierte en un referente de la evolución de la música popular gallega, que en el caso de este grupo en aquellos años suena a nuevo pero sin olvidarse de la rica tradición cultural de Galicia. El diseño de la carátula de este elepé es de M. Castan/I. Barea.
-Os cempés:
OS CEMPÉS é un quinteto composto por gaita, acordeón, pandeireta, set de percusión e baixo eléctrico. O seu primeiro traballo, ¡¡Opa iii!!, cheo de frescura e vitalidade, foi pretendidamente gravado ó vivo para reproducir e inmortalizar o ambiente e o estado natural no que moitas das pezas aquí incluídas viran a luz. Editado en xullo do ano 96, este CD esgotouse na súa primeira edición, o que constitúe todo un éxito de ventas para o que é habitual na música tradicional do noso país. Unha das facetas que máis carácter lle dá a esta formación é a da composición, na que Os Cempés desempeñan o importante papel de aportar novas melodías a un repertorio cada vez máis necesitado de elementos que garanten a superviviencia da música tradicional galega. Na súa faceta como compositores Os cempés teñen obtido un meritorio recoñecemento por este labor ó ser galardoados co Premio á Composición polo xurado do Festival Folk Cidade Vella no ano 1993.Capitán Re, o seu segundo disco, mantén vivo o espíritu festeiro e desenfadado do seu anterior ¡¡Opa-iii!!. Unha selección de pezas nas que se mesturan as tradicionais con temas de composición, así como outras importadas da tradición musical doutros países europeos. Este traballo marca unha nova andaina para este grupo que nos últimos tempos está a ser un dos máis anovadores e desacomplexados que teñan xurdido dende a música tradicional no noso país. Agora acaban de editar o seu terceiro e interesante traballo Circo Montecuruto no que nos propoñen unha nova forma de entender a música tradicional sen perder o carácter popular dos seus traballos anteriores. Neste disco contaron coa participación de moitos dos seus amigos: Baldo Martínez, contrabaixo e baixo eléctrico; Carlos Beceiro, bouzouki; Uxía Pedreira, voz; Pancho Álvarez, mandolina e bouzouki; Quico Comesaña, harpa; Guiilermo Fernández, guitarra; Metales Preciosos e ata unha sección de corda (tres violíns, dúas violas e un violonchelo), orquestradas por Nani García, entre outras colaboracións.A súa traxectoria é seguida con interese por numerosos afeccionados ao folk e á música tradicional en numerosos puntos do estado e de Europa, coñecendo á perfección nesta curta andaina o que é levar a música galega por infinidade de escenarios galegos e do exterior, entre os que destacan Francia, Bélxica, Cantabria, Portugal, Madrid, Castela, etc.OS CEMPÉS son: Antón Varela: gaitas, clarinete. Serxio Ces: pandeireta, saxo, voz. Oscar Fernández: acordeón, voz. Toni do Jazz: percusión. Oscar Painceira: baixo eléctrico.
-Luar na Lubre:
O grupo:
No ano 1986 nace LUAR NA LUBRE na cidade de A Coruña convertíndose co paso dos anos e o seu teimoso traballo nunha das formacións máis prometedoras e referenciais da música feita na Galiza. O traballo que desenrola a banda está enfocado dende a óptica de entender que a música é un dos factores culturais máis importantes para a afirmación do dereito á diferencia enriquecedora do pobo galego.O grupo pretende que na Galiza predomine a súa cultura ainda que non rexeita influenzas que melloren a súa proposta sen deturpar o carácter central do seu proxecto.O proxecto baséase fundamentalmente nas músicas de raiz galegas polo que adican especial atención ao estudo dos cancioneiros galegos así como ao traballo de campo que lles proporciona un fondo coñecemento sobre a realidade musical galega que tamén se revela determinante nas composicións propias.
Recoñecementos e premios:
O grpo leva vendidas máis de 300.000 copias dos seus traballos, sendo "Plenilunio" e "Cabo do mundo" discos de ouro consecutivos por superar as 50.000 copias vendidas.Entre os premios e os recoñecementos recibidos destacamos os seguintes:
- Premio Ideal ao mellor grupo de folk da Galiza otorgado polo diario "El ideal Gallego"
- 2 premios Luar otorgados polo programa "LUAR" da TVG pola mellor traxectoria profesional e polo mellor tema galego.
- 6 premios da S.G.A.E.* 1 por Mellor Canción Novas músicas por "Tu Gitana".* 1 por mellor album de Novas músicas por "Cabo do Mundo".* 4 por mellor canción en galego:
- "Chove en Santiago"
- "Camariñas"
- "Devanceiros"
- "Hai un paraiso"
- Premio á promoción cultural da cidade da Coruña otorgado pola Comisión de fogueiras de San Xoán.
- Premio de Audiovisuais galegas "Mestre Mateo" pola música do seu D.V.D "Un bosque de músicas".
Recente:
Entre as xiras por Galiza, España e mundo, no ano 2004 e dirixida por Ignacio Vilar, Luar na Lubre gravou o seu primeiro DVD onde se recolle parte da súa traxectoria e vivencias. Unha experiencia magnífica onde se combinan as paisaxes do noso país, a música do grupo e as anécdotas persoais de cada un dos seus membros. É destacabel tamén a incorporación da nova voz do grupo. Tras a estela de Ana Espinosa e Rosa Cedrón, chega a doce e persoal voz da lisboeta Sara Vidal, que confirma un aporte de frescura e nitidez á nova etapa da banda. No último disco "Saudade" (2005) brila con luz propia.

9- Escribe o nome de 2 gaiteiros galegos e 2 gaiteiras.

-Dous gaiteiros galegos:
Xosé Manuel Budiño e Carlos Nuñez.

-Dúas gaiteiras galegas:
Susana Seivane e Mercedes Peón.

10- ¿Cal é a diferencia entre folk progresivo e folk tradicional?

Folk progresivo: Es un subgénero del rock. Se trata de tomar raíces del folk de distintos lugares y crear nuevos arreglos.


11- Busca o nome de 2 festivais folk galegos.

Mundo Celta de Ortigueira y Festival del Río Castro de Narahío

12- Busca información sobre o galjazz (jazz en Galicia) e sobre o trío Abe Rábade.

O movemento New Age naceu a finais dos anos 60, a partir doutras músicas como o rock sinfónico, a psicodelia, e a mestizaxe das distintas músicas e culturas de Oriente e Occidente.
Imos investigar un pouco…
NEW AGE

1_¿Qué músicas influiron na creación desta música?

De 1968 a 1973 músicos alemanes sacaron varios trabajos con sonidos experimentales y texturas construídas con instrumentos ac´ñusticos,electrónicos y eléctricos. Su música,referida como cósmica puede ser considerada como música ambient o música new age dependiendo del punto de vista.


2_¿Cales foron os seus precursores?

Holger Czukay, Popol Vuh y Tangerine Dream, fueron algunos de sus precursores.

3-¿Onde nace?

En Alemaña.

4-¿A qué debe o seu nome?

A que está relacionada coas crenzas da Nova Era.

5-¿Qué tipo de música é? ¿Relaxada ou estridente? ¿Cales son as súas características?

La música tiene un ambiente de sonido que tiene el propósito de ayudar a la relajación y meditación o ayudar y permitir varias prácticas espirituales alternativas tales coma la sanación reflexiva,control del chakra,etc.
Tiene diversas características que lo distinguen como:
- Ecologísmo
- Panteísmo
-Gnosticísmo

6-¿Qué instrumentos utiliza?

Secuenciador, flautas, piano, guitarra, arpa, cítara, tamboura y tabla.

7-¿Qué te suxire?
Un tipo de música que nos ayudaría a relajarnos en momentos tensos o de angustia, o simplemente a pasar un buen rato.

8-¿Qué relación ten coa música cósmica e a chamada World Music ou Música étnica?
-New Age:
La música New Age (en español literal Nueva Era) es un género musical vagamente definido que generalmente es melódicamente suave, a menudo instrumental o con voces etéreas y suele incorporar grabaciones tomadas de la naturaleza.
Es una música meditativa, generalmente de tempo lento, muchas veces relacionada con las creencias de la Nueva Era, que invita al oyente a sumergirse en sentimientos de armonía, paz interior, amor a la vida, a Gaia o para redescubrirse uno mismo como parte integrante del universo.

-Música cósmica:
Es etérea, extraterrenal, y despierta fácilmente en la imaginación del oyente sensaciones de estar viajando por el espacio, viviendo aventuras propias de la ciencia-ficción, o experimentando otras experiencias fuera de lo normal. Surgió a principios de los años 70, y sus principales iniciadores fueron Tangerine Dream, Vangelis, Jean Michel Jarre, Klaus Schulze y Ash Ra Tempel, quienes posteriormente se movieron también hacia otros estilos.
-Wolrd Music:
La world music (en español literal músicas del mundo) también llamada música universal o música global es un género musical contemporáneo creado a fin de integrar en un concepto amplio toda la música tradicional o folclórica, música popular, música étnica y otros géneros locales o característicos de algunas zonas o culturas del mundo en concreto que suelen ser de difícil categorización para el gran público. El fenómeno de la música universal se relaciona estrechamente con el de la globalización y la diversidad cultural.

9-Busca información sobre Pink Floyd, Vangelis, Enya, Philiph Glass, Michael Nyman e Jean Michel Jarré.

-Pink Floyd:
Es un grupo de rock inglés que ganó popularidad gracias a su música psicodélica y que, con el paso del tiempo, fue evolucionando hacia el rock progresivo y el rock experimental. Son conocidos por sus canciones filosóficas, la experimentación sónica, las innovadoras portadas de sus discos y sus elaborados espectáculos en vivo. Es una de las bandas más importantes de la escena del rock con más de 200 millones de álbumes vendidos alrededor del mundo, incluyendo 74,5 millones sólo en los Estados Unidos.Su primera alineación estaba formada por el guitarrista Bob Klose, el batería Nick Mason, el teclista y vocalista Richard Wright, el bajista y vocalista Roger Waters y el guitarrista rítmico y vocalista principal Syd Barrett, quien se convirtió además en el primer líder de la banda. Sin embargo, su extraño comportamiento, causado por el excesivo consumo de drogas, especialmente LSD, provocó que tuviera que ser sustituido en 1968 por David Gilmour, conformándose así la alineación clásica del grupo.

-Vangelis:
Evangelos Odyssey Papathanassiou, más conocido como Vangelis, es un famoso teclista y compositor de música electrónica, que nació el 29 de marzo de 1943 en Volos, Grecia.

Entre sus obras más conocidas destacan las partituras originales para las películas Carros de fuego (ganadora del Oscar a la mejor banda sonora en 1981), Blade Runner (1982), y 1492: La conquista del paraíso (1992).

Su música se caracteriza por el uso de sintetizadores y ocasionales instrumentos acústicos para crear atmósferas de sonido envolvente, en un tono generalmente grandioso y solemne. No es sencillo enmarcar su música dentro de un género en concreto, aunque normalmente se le incluye entre las filas de las llamadas Nuevas Músicas, o de forma más amplia como músico clásico contemporáneo. En cualquier caso, la diversidad y complejidad de la obra contenida en su discografía hace difícil su catalogación como artista puramente New Age

- Enya:

Nacida el 17 de mayo de 1961, es una cantante irlandesa de música New Age. El seudónimo Enya es una anglicización (adaptación a la fonética y la ortografía inglesa) del nombre femenino irlandés Eithne

Enya nació en Gweedore, County Donegal, Irlanda, en el seno de una familia de músicos; era la sexta de nueve hermanos (Máire, Ciarán, Pól, Deirdre, Léon, Bartley, Olive y Bridin). Junto a sus hermanos Pól, Ciarán, su hermana Moya Brennan, y sus tíos gemelos Noel y Padraig Duggan formaron en 1968 la banda An Clann As Dobhar, la que se renombró Clannad en 1970. Nicky Ryan era su manager y productor. Él no se solía llevar bien con Ciarán, el hermano de Enya. En 1982, Ciarán hizo que Nicky abandonara el puesto de manager. Esto empeoró las relaciones de Ciarán con Moya y Pól, pero Enya se demostró más molesta, y abandonó la banda. Enya y Moya se apoyaron mutuamente al inicio de las carreras en solista de cada una. Primero le llegó el turno a Enya.

-Philip Glass:

(Baltimore, 31 de enero de 1937) es un compositor estadounidense de música minimalista. Nació en Baltimore y de niño estudió flauta en el conservatorio Peabody. Más tarde asistió a la escuela de música Julliard, donde empezó a tocar casi exclusivamente el piano.

Philip Glass es nieto de inmigrantes judios originarios de Lituania. A los 15 años comenzó un curso acelerado en la Universidad de Chicago donde estudió matemáticas y filosofía. A los 19 años obtuvo su diploma y entró a la Juilliard School de Nueva York donde tuvo como profesor a Darius Milhaud. De 1963 a 1965 partió a estudiar a París con Nadia Boulanger en el Conservatorio americano de Fontainebleau el análisis de composiciones de Johann Sebastia Bach (El clave bien temperado), Mozart (los conciertos para piano), y Beethoven. Glass descubre asimismo el serialismo de Pierre Boulez, pero afirmó que no le produjo « ninguna excitación ». Este periodo en Paris le sirvió para descubrir el teatro de Jean-Louis Barrault en el Odéon y la Nouvelle Vague francesa

-Michael Nyman:

Michael Nyman (nacido el 23 de marzo de 1944) es un pianista, musicólogo y compositor minimalista, conocido sobre todo por las obras escritas durante su larga colaboración con el cineasta británico Peter Greenaway.
Nyman (que estudió con el académico Thurston Dart, experto en música barroca en el King's College de Londres) se ha inspirado frecuentemente en Música antigua en sus composiciones para los largometrajes de Greenaway: Henry Purcell en El contrato del dibujante y El cocinero, el Ladrón, su Esposa y su Amante,El piano Heinrigh Ignaz Franz von Biber en Zoo (A Zed & Two Noughts), Mozart en Conspiración de mujeres (Drowning by Numbers) y John Dowland en Prospero's Books.
Su popularidad se disparó después de componer la banda sonora de la galardonada película de Jane Campion El piano (1993). La película no fue nominada por la Academia a pesar de haberlo sido por la Academia Británica y para el Globo de Oro. Ha compuesto bandas sonoras para muchos otros filmes, la gran mayoría de ellos obras de autores independientes europeos. Sus pocas incursiones en la composición de bandas sonoras para Hollywood han sido Gattaca, Ravenous (con Damon Albarn) y The End of the Affair.
Las obras más conocidas de Nyman no dirigidas al cine son Noises, Sounds & Sweet Airs (1987) para soprano, alto, tenor y conjunto instrumental (basada en la banda sonora -también de Nyman- de La Princesse de Milan); Ariel Songs (1990) para soprano y banda; MGV (Musique á Grande Vitesse) (1993); conciertos para piano (basado en El Piano), clave, trombón y saxofón; la ópera The Man Who Mistook His Wife for a Hat (1986) (basada en un estudio de Oliver Sacks); así como diversos cuartetos de cuerda.

-Jean Michel Jarre:

Jean-Michel André Jarre (24 de agosto, 1948), es un compositor e intérprete francés de músic electrónica.

Nace el 24 de agosto de 1948 en Lyon, Francia. Hijo de France Pejot y el destacado compositor de bandas sonoras, Maurice Jarre (Doctor Zhivago, Lawrence de Arabia, Ghost y El Club de los Poetas Muertos, por mencionar algunos). Sin embargo, debido al trabajo y a la posterior separación de sus padres, Jarre no fue muy influenciado por las ideas de Maurice. A la edad de cinco años comenzó sus primeras clases de piano, y junto a su madre frecuentaba el club de Jazz más popular de París, "Le Chat qui Pêche" donde conoció al destacado trompetista Chet Baker.
Más adelante se integró al "Grupo de buscadores musicales", liderado por el maestro Pierre Schaeffer, quien cultivaba en sus alumnos la idea de que se podía componer música con cualquier objeto o instrumento. Así experimentó en diversos frentes: Su primera banda de rock, "The Dustbins", donde era vocalista y primera guitarra; sus primeros singles, "La Cage", "Erosmachine", "Hypnose", "Happiness is a Sad Song"; colaborando con otros artistas, componiendo música para comerciales de televisión, películas e incluso para la ópera de París, con su trabajo "AOR". En fin, su camino lo llevaba para muchos lados en pos de descubrir su orientación definitiva.

miércoles, 2 de abril de 2008

1_¿Que significa para ti a palabra "romanticismo"? ¿Cómo é unha cousa, unha paisaxe ou unha persoa romántica?

Algo relacionado con los sentimientos.

Una persona, una cosa, o un paisaje romantico, seran capaces d despertar sentimientos a la gente que los perciba.



2_ Neste período, o mundo artístico consideraba a música a máis perfecta de tódalas artes. ¿Por que?

Por que la musica es la mejor forma para expresar esos sentimientos, además para el compositor es importante porque era considerado el ídolo.



3_ A música deixa de ser un entretemento e o artística pasa de ser un artesán a ser un...idolo



4_ ¿Por que se considera a Beethoven o primeiro romántico?

Fue un artista muy complejo, y se considera que fue el precursor del romanticismo, ya que su extensa producción incluye todos los géneros musicales:sonatas, conciertos, sinfonias, cuartetos, lieder....



5_ Paganini e Liszt eran..los grandes virtuosos del siglo 19.



6_ ¿Cales son os temas preferidos no Romanticismo?

El "yo personal", lo castizo, los conflictos sociales, la mujer, aunque el tema principal es el amor, un amor que rompe fronteras y convencionalismos sociales.



7_ As harmonías, melodía, ritmo e timbre eran...

Armonias:Enriquecidas con cambios constantes de tonalidad.

Melodias:Bellas y apasionadas.A veces poseen la incorporacion de giros melodicos procedentes de la música tradicional o popular

Ritmo:Es libre y complejo; hay nuevas tonalidades y cromatismos con fines expresivos



Timbre:La orquestra se amplia y el piano predomina por encima de todo

8_¿Cal é o instrumento por excelencia nesta época? ¿Por que?

El piano, por que fue uno de los mas utilizados por lo musicos mas importantes de esa época.

9_ A partir de Beethoven a sinfonía segue por dous camiños: un conservador e outro progresista. ¿En que consistían estas dúas liñas de composición e que autores destacan en cada unha delas?

10_¿Que se entende por música programática?

Música que describe un tema no musical, como puede ser un relato, un objeto o una escena, mediante el uso de efectos musicales.

11_ ¿Que é un poema sinfónico? ¿Quen foi o seu creador?

Un poema sinfónico es una obra de origen extramusical , de carácter poético literario, cuya finalidad es mover sentimientos y despertar sensaciones. Generalmente consta de un solo movimiento y es escrito para orquesta, aunque puede ser distinto
Su creador fue Liszt.

12_ ¿Que é un lied? Sinala un compositor de lieder importante.
Es una palabra de origen alemán que en español significa canción. Franz Schubert.
13_ Busca información sobre a ópera romántica e sobre Verdi (Italia), Wagner (Alemaña) e Bizet (Francia).

En la ópera se tendió a relajar, romper o mezclar entre sí, las formas establecidas en el barroco o el clasicismo. Este proceso alcanzó su clímax con las óperas de Wagner, en las cuales las arias, coros, recitativos y piezas de conjunto, son difíciles de distinguir. Por el contrario, se busca un continuo fluir de la música.También ocurrieron otros cambios. Los castrati desaparecieron y por tanto los tenores adquirieron roles más heroicos, y los coros se tornaron más importantes. A finales del período romántico, el verismo se popularizó en Italia, retratando en la ópera escenas realistas, más que históricas o mitológicas. En Francia la tendencia también se acogió, y quedaron ejemplos populares como Carmen de Bizet.

Verdi: Giuseppe Fortunino Francesco Verdi compositor romántico italiano de ópera del siglo XIX muy conocido. Es autor de algunos de los títulos más populares del repertorio actual, como los que componen su trilogía popular o romántica: Rigoletto, La Traviata e Il Trovatore. Gracias a los éxitos conseguidos, Verdi puede apostar por un estilo más personal en sus óperas y presionar a libretistas y empresarios para que arriesguen y experimenten un poco más. En sus últimos años, Verdi compone algunas obras no operísticas.

Wagner: Wilhelm Richard Wagner, fue un compositor, director de orquesta, poeta y teórico musical alemán.A los 15 años de edad Wagner descubre la música y decide dedicarse a este arte, por lo que se inscribe en la universidad de su ciudad natal en 1831. Entre los compositores que más le influyen destaca Ludwig van Beethoven.En 1832, Wagner comienza la composición de su primera ópera, Die Hochzeit (La boda) pero abandona la idea debido al desagrado de su hermana con el argumento. La primera ópera completa del genial compositor, Die Feen (Las Hadas) fue terminada en 1833 pero no sería estrenada hasta poco después de su muerte, en 1884.Wagner dedicó más de veinticinco años de su vida a la concepción de la más ambiciosa de sus obras: el ciclo de cuatro óperas, un prologo y tres jornadas, que se conoce como El anillo del nibelungo.

Bizet: Georges Bizet, fue un compositor francés perteneciente al periodo romántico.La obra más conocida de Bizet es su ópera Carmen, de 1875, que está basada en una novela de 1846 del mismo título debida a Prosper Mérimée.No teniendo éxito inmediatamente, Bizet llegó a desanimarse por el supuesto fracaso,Aunque esta faceta no sea muy conocida, Bizet fue un extraordinario pianista que mereció los elogios del propio Franz Liszt. Después de haberle escuchado interpretar una compleja partitura, Liszt dijo que consideraba a Bizet como uno de los pianistas más brillantes de Europa.

miércoles, 26 de marzo de 2008

Mercedes Peón

Wenas gentuzaaaa k tal andamos?¿ejje pos na aki os dejamos algo d informacion sobre Mercedes Peon ejje y enga a komentar!!!!ejjeje.

Mercedes Peón es cantante , gaiteira, cantautora, arreglista, productora, etnógrafa y, hoy por hoy, la artista gallega con mayor proyección internacional.

Después de recorrer durante 10 años las aldeas gallegas para recoger la herencia oral, presenta los resultados de su investigacion durante unos minutos por semana en el programa de la TVG, "Luar", en donde habla de música folk.

Grabó por primera vez en el primer album de Xose Manuel Budiño en el que interpreta 3 temas iniaciando así la complicidad entre los dos musicos.Más tarde crea el grupo AJRÚ, del que la única grabación se encuentra en el recopilatorio "Naciones celtas II". Después de esto continua colaborando con otros artistas (como Os Diplomáticos de Montealto, Mano Negra).

En 2003 publica su segundo disco AJRÚ que confirma su interés en el mundo de la exploración y difusion de la herencia. "Sihá" es su trabajo más reciente, publicado en el 2007.

Obtuvo los siguientes galardones entre otros:
_Mejor artista del año por magazine Folkworld
_2ª mejor artista de Europa en la sección de World Music
_Top diez en las listas de Songline
_Premio Opinión 2005
_Gallega del año 2005


Mercedes Peón define su música como sincera, femenina y muy libre. Combinafolk y electrónica, letras tradicionales y modernas, y recurre a instrumentos "alternativos". En su estilo predomina la innovación permanente.

Componentes del grupo:

Mercedes Peón :voz, gaitas, panderetera, tambor, lata de pimientos, pandero
Lucía Martínez Alonso:Zanfona
Víctor Iglesias:acordeón
Pablo Carrera:bajo guitarra eléctrica, jarrón, banjo y programación
María José Martínez:sachos y sartén con llave
Pako Dicenta : tumbadoras, darbuca y iembe
Nacho Muñoz:teclados, sonajas (arroz y laxante), banjo y piano
José Lois Romero: bodhram y acordeón
Carlos Castro: darbuca, cantara y arbol de campanas
Fernando Abreu: clarinete bajo
Jose Manuel Bougliot: gaita búlgara bouzouki, clarinete, teclados y cañas palestinas
Luis Carballo: iembe, darbuca
Gastón Rodríguez:guitarras
Agustíen García:iembe
Leandro Deltell:sonajas, palo de lluvia, shoft, maracas y calimba
Miguel Cabana:batería
Pepe MArtínez:bajo

Coros:Mercedes Peon. Sonia Reborido Begoña Gandara y Rocio Barreiro.

En los siguientes dias añádiremos mas kosas!!engaaaa gente

lunes, 3 de marzo de 2008

Almu nos manda analizar la musia de los partidos esos...ya que estams en epoka electoral(k excelente vocabulario tengo ajaj) y na ai os va ejej:

Sintonia en el PSOE:

Previamente al inicio de los actos de campaña de los socialistas, una orquesta se encarga de poner el ritmo a la velada.

Existen 6 versiones diferentes:
_Version orquestal:versión original
_Versión gaita
_Versión rock:La versión mas movida
_Version rumba:Como variante
_Versión jazz
_Versión guitarra clásica


Sintonía del PP:

"Rebelión popular"

«Tarán, tarán, tariro, tarán»... Todos hemos escuchado en multitud de ocasiones esa musiquilla pegadiza e inconfundible. Al momento, aparece José María Aznar, Javier Arenas o Mariano Rajoy y detrás, la gaviota, el logo del Partido Popular.

Tras esas notas musicales se esconde la cabeza de Manuel Pacho, compositor del himno popular.
La sintonía del PP llega al XIV Congreso renovada. Aunque la melodía sigue siendo la misma, la forma ha sufrido ciertos retoques para adaptarlo a los nuevos tiempos. El compositor recibió por el año 89, durante la etapa de transición de Alianza Popular en el PP, un extraño encargo: preparar el himno del partido. Para este congreso, Pacho ha elaborado tres versiones del himno. En primer lugar, una sinfónica destinada a los actos solemnes, (se trata de una versión potente pero más tranquila) la versión genérica, (con un lenguaje muy cinematográfico, es como una banda sonora y una tercera de apertura para los mítines. )
Los mandamases del partido se dieron cuenta de que la sintonía era demasiado intensa y que podría resultar cargante durante los varios minutos de espera antes del comienzo de los mítines. Por este motivo, decidieron encargar una versión más light, (no es una melodía tan brillante como la tradicional, pero mantiene la expectación).


IU:

La melodia fue seleccionada en un concurso entre más de 50 melodias en MYSPACE

Es la primera vez en la historia electoral española que una sintonía de campaña es escogida en convocatoria pública a través de Internet.


"Fiesta", que asi se llama la melodía, podeis escucharla en :http://www.myspace.com/musicyam.


No nos da tiempo a mas ejej ya lo acabaremoss xausss

lunes, 25 de febrero de 2008

25 feb

1. ¿Cómo era la sociedad de aquel momento? ¿Qué destacaríais para definirla?
#Estamentos privilegiados:
_Nobleza
_Clero
#Estamento no privilegiados:
_Grupos urbanos(banqueros, comerciantes, artesanos...).
Destacaríamos la diferencia entre clases , teniendo en cuenta los privilegios de cada grupo , ya que es una sociedad de estamentos.
2. ¿Con qué otro nombre se conoce al Clasicismo? ¿Por què?
Siglo de las luces. Se le da ese nombre por las características dela Ilustración:
-Racionalismo
-Búsqueda de la felicidad
-Creencia en la bondad natural del hombre
-El Optimismo
-El Laicismo
3. ¿Por qué se llama a esta época Clasicismo?
Recibe el termino “clásico” por que se refiere a las manifestaciones artísticas con cualidades universales y atemporales: equilibrio proporción serenidad... En música se entiende por clasicismo a la época de Mozart y Haydn coincide con el llamado Neoclasicsmo en el resto de las artes.
4. ¿Cuál es su periodización?
Desde 1750 hasta 1827
5. Características que definen la música de esta época: melodía, ritmo, textura, instrumentos y forma musical (la sonata).
-Melodía: toma gran importancia y se convierte en el elemento básico de esta música. Se recurre a la música popular, al folklore, para encontrar estas melodías. Están construídas con frases de 8 compases (divididas en dos períodos de cuatro y cuatro), de 16 (ocho más ocho) o de 6 (tres más tres). Son melodías regulares.
-Ritmo: Se pierde el ritmo mecánico barroco, a favor de ritmos más naturales y variados provenientes de la melodía.
-Texturas: melodía acompañada o textura vertical
-Instrumentos: fagot, trombón, violín, oboe, clarinete, clave, piano y celesta
-Sonata: composición musical para uno o más instrumentos
6. Señala un instrumento importante en esta época y di el por qué.
El violín fue uno de los instrumentos más importantes por su sonoridad y técnica .perfeccionada
7. ¿Qué instrumentos forman y formaban la orquesta clásica?
Percusión, timbales, trompas, trompetas, trombones y tuba, arpa clarinete bajo, clarinetes, fagots, oboes, contrafagot, corno inglés, violines, viola, flautas, flautín, contrabajos y cellos.
8. ¿Y un cuarteto de cuerda?
Violín, viola, violonchelo, contrabajo.
9. ¿Qué es una sonata, una sinfonía y un cuarteto?
Sinfonía: concierto solo para orquesta, tiene forma sonata.
Cuarteto :Conjunto d 4 instrumentos de cuerda (2 violines, un violonchelo, una viola y un bajo .Es música de cámara(concierto de un pequeño grupo de instrumentos.
Sonata: Obra de tres o cuatro movimientos escrita para uno o mas instrumentos. Esquema: Primer movimiento: A(exposición) B(desarrollo) A(reexposición)
10.¿Quiénes formaban la 1ª Escuela de Viena?
Schonberg, Webern y Berg.
11.Datos curiosos sobr Mozart, Haydn y Beethoven
Mozart: A los catorce transcibió“Miserere” de Allegri, completa y sin errores, después de escucharla tan sólo una vez.
Haydn: Sufría de recurrentes pólipos nasales crónicos, que aparecieron a lo largo de tres décadas. Se realizaron cuatro operaciones en las que se ligó, extrajo y escindió, pero los malos resultados y lo doloroso del proceso hizo que Haydn se volviese escéptico.


Beethoven: La Nvena Sifonía, de Beethoven, dura 74 minutos

lunes, 11 de febrero de 2008

Clasicismo

1. ¿Cómo era la sociedad de aquel momento? ¿Qué destacaríais para definirla?
#Estamentos privilegiados:
_Nobleza
_Clero
#Estamento no privilegiados:
_Grupos urbanos(banqueros, comerciantes, artesanos...).
Destacaríamos la diferencia entre clases , teniendo en cuenta los privilegios de cada grupo , ya que es una sociedad de estamentos.
2. ¿Con qué otro nombre se conoce al Clasicismo? ¿Por què?
Siglo de las luces. Se le da ese nombre por las características dela Ilustración:
-Racionalismo
-Búsqueda de la felicidad
-Creencia en la bondad natural del hombre
-El Optimismo
-El Laicismo
3. ¿Por qué se llama a esta época Clasicismo?
Recibe el termino “clásico” por que se refiere a las manifestaciones artísticas con cualidades universales y atemporales: equilibrio proporción serenidad... En música se entiende por clasicismo a la época de Mozart y Haydn coincide con el llamado Neoclasicsmo en el resto de las artes.
4. ¿Cuál es su periodización?
Siglo xvii y xviii
5. Características que definen la música de esta época: melodía, ritmo, textura, instrumentos y forma musical (la sonata).
-Melodía: toma gran importancia y se convierte en el elemento básico de esta música. Se recurre a la música popular, al folklore, para encontrar estas melodías. Están construídas con frases de 8 compases (divididas en dos períodos de cuatro y cuatro), de 16 (ocho más ocho) o de 6 (tres más tres). Son melodías regulares.
-Ritmo: Se pierde el ritmo mecánico barroco, a favor de ritmos más naturales y variados provenientes de la melodía.
-Texturas: melodía acompañada o textura vertical
-Instrumentos: fagot, trombón, violín, oboe, clarinete, clave, piano y celesta
-Sonata: composición musical para uno o más instrumentos
6. Señala un instrumento importante en esta época y di el por qué.
El violín fue uno de los instrumentos más importantes por su sonoridad y técnica .perfeccionada
7. ¿Qué instrumentos forman y formaban la orquesta clásica?
8. ¿Y un cuarteto de cuerda?
9. ¿Qué es una sonata, una sinfonía y un cuarteto?
10. ¿Quiénes formaban la 1ª Escuela de Viena?
11. Datos curiosos sobre Mozart, Haydn y Beethoven

lunes, 28 de enero de 2008

Entroido!!!!!!! ekisde
O Entroido é unha festa popular que ten a súa orixe como indicación da fin do inverno e o comezo da primavera. Nel conflúen rituais cristiáns e paganos .É, sen dúbida, a festa máis significativa do calendario galego.Os entroidos máis famosos do país son, sen dúbida, os ourensáns. Laza, Verín e Xinzo convértense por uns días nas capitais de Galicia. Os peliqueiros e cigarróns centran a atención dos visitantes, pero a dúbida asalta ao preguntármonos pola súa orixe: hai quen di que veñen dos cobradores de tributos dos condes de Monterrei, que posuían unha zamarra coa que castigaban aos morosos que non pagasen a tempo. Sen embargo, tanto Vicente Risco coma Bouza Brey viron neles unha orixe moito máis antiga. Risco cría que proviña das asociacións segredas primitivas ou de ritos sagrados e Bouza supón que as súas orixes pertencen á prehistoria, coma unha evolución de vellas cerimonias tribais.
Outros protagonistas do Entroido son os "xenerais" de Boqueixón, Vedra, A Estrada, Vila uces e Silleda; as Pantallas que dende o pasado domingo Corredoiro ata o día 1 de marzo percorren Xinzo de Limia, os boteiros e "foliós" en Viana do Bolo, as máscaras traballadas dos Volantes en Chantada , ademais dos xa coñecidos Cigarróns de Laza e Verín son algúns dos sinais desta festa tque se pechará un mércores de cinza coa queima do Momo e o Meco ou o enterro do Ravachol en Pontevedra. Tempo para a diversión e para o bo xantar... porque outra compoñente importantísima do Entroido galego é a gastronomía: o lacón con grelos como prato forte, acompañado de doces como as orellas ou as filloas, son as comidas típicas destas festas.


Enu no nos lo kurrams muxo oi xk no nos dio time...xk loly tene muxa berza ajjajaja ya lo kompletaremos xD enga gente a kuidarse